گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی... 
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ... 
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات... 

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که... 

گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی... 

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود... 
گاهی دلگیری...شاید از خودت.







می گویند : شاد بنویس...!!
نوشته هایت درد دارند...!!
و من یاد مردی می افتم ، که با ویالونش...!!
گوشه ی خیابان شاد میزد...!!
اما با چشمهای خیس...!

این روزهــــایم به تظاهر می گذرد... 
تظاهر به بی تفاوتی، 
تظاهر به بی خیـــــالی، 
به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست... اما . . . 
چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش" 

شاید! شعر همین است که من عاشق تو باشم و تو! با هر که می خواهی

تیک تیک ثانیه ها در گوش دقایق می خوانند و... 

دقایق برای ساعتها نجوا می کنند.... 

ساعتها، روزها را به بازی می گیرند و.... 

روزها ،ماه ها را و .... 

ماه ها..... سالها را 

واین چنین می شود که ایام می گذرد 

ومن روزهای بی قراری و دلتنگی و تنهاییم را 

باهزار روایت بی الفبا از حضور تو ترسیم می کنم و... 

می گویم:. 

. 

. 

انگار همین دیروز بود






چــه زیبــاست وقتـی میفهمـی کسـی زیــر ایـن گنــبد کبــود 

انتظــارت را میـکشـــــد چــه شیرین اســـــت 

طعــم پیامکی کــه میگـــوید :
 
" کجایـی نگران شدم "

آن روزها شوری بود و صدایی حتی در سکوت

آن روزها هیاهوی زندگی بود

آن روزها بودند؛ایمان داشتم که بودند

این روزها نه شوری مانده ، نه هیاهویی

این روزها سکوت زندگی هست ولی شک دارم که صدایی باشد

این روزها فقط هستند و من شک دارم به این "روزها







هیچکس

همه چیز را

برای همیشه به باخت نمی دهد.

این بازی آنقدر ادامه خواهد داشت

که یا سپیده سر بزند

و یا ما

لباسی سفید به تن کنیم.


صبور باش


فردا


حکایت این بازی هم


تمام خواهد شد............... 





دارم فکر میکنم...

کسی که با رفتنش خوشبختی رو ازت می گیره

چه جوری می تونه بهت بگه

روزی هزار باربرات ارزوی خوشبختی می کنم